Sa Tagaytay Pa - Part 1

“All that I am, all that I have, I lay them down before You, o Lord”.

Ito ang mga huling linya ng kantang narinig ko bago ako lumabas ng bulwagan ng Angels Hills sa Tagaytay. Noong sandaling iyon, hindi ko maintindihan kung bakit sabay mabigat at magaan ang aking dibdib at parang wala akong magawa kung hindi umiyak na lamang. Dahil ayokong isipin ng mga kasama ko na nababaliw ako, pinili kong iwanan ang sesyon noong Linggo ng umagang iyon upang itago ang luhang nagtataglay ng mga bagay na hindi ko maintindihan at hindi ko mabata.

Habang nasa labas, nadama ko ang halong init ng araw at lamig ng hangin. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, tila alam ko na hindi ako nag-iisa. Gusto kong magtanong ngunit hindi ko alam ang tatanungin. Hindi ko alam kung saan ako babaling sapagka't hindi ko rin naman alam kung sino ang kakausapin. Hindi ko rin alam kung paano ako makikitungo sa hindi ko nakikita. Nanghina ako habang patuloy na tumutulo ang aking luha.

Hindi nagtagal, lumabas si Angelie mula sa bulwagan. Isang Linggo pa lamang ang nakakalipas simula noong anyayahan niya ako sa Singles Encounter Weekend na iyon. Pagkakita ko sa kanya, biglang bumalik sa akin kung paano nag-umpisa ang lahat.

"Ano?! Ako papapuntahin mo sa retreat? Alam mo, hindi ako relihiyosong tao at ayoko sa mga Praise the Lord – Praise the Lord na samahan. Isa pa, bukod sa dami ng gawain natin dito sa opisina, marami rin akong tanggap sa talyer."

"Okey lang yan" wika niya, "Marami naman kayong singles doon na maraming ginagawa at bago rin sa ganitong gawain."

"Singles? Ibig sabihin may mga babaeng single doon?"

"OO naman!" ang kanyang simpleng sagot.

Napangiti ako sa aking narinig at nagkunwaring nag-iisip. Ilang sandali pa at pumayag na rin akong sumama.